Duurzaamheidsmaatregelen in 17de-eeuwse woonhuis

Dit smalle 17de-eeuwse huis met halsgevel van nog geen 3,5 meter breed, werd gebouwd in 1644 als het middelste van een groep van drie huizen. Na bouwhistorisch onderzoek werd het huis in 2018-‘19 gerestaureerd. Het pand werd vele decennia gebruikt als hoteldependance waarbij de bouwhistorische constructie en structuur steeds meer aan het zicht onttrokken waren door voorzetwanden en verlaagde plafonds.

Vanwege de kale cascostaat kon het hele pand geïsoleerd worden, waaronder dak en gevels; tevens werd achterzet-beglazing aangebracht. Op de vliering werd een verwarmingssysteem opgesteld dat bestaat uit een elektrische boiler met buffervaten en een warmtewisselaar voor zowel centrale verwarming als verwarming van het tapwater. Om het extra elektriciteitsverbruik van de boiler (gedeeltelijk) te compenseren zijn zonnecellen op een dakvlak aangebracht. De komende seizoenen zullen uitwijzen of de combinatie van deze duurzaamheidsmaatregelen optimaal werkt.

Block